Το Ανθρώπινο Πέρασμα

Είναι εκεί που περνάς και ζεις και αφήνεις… Τα χρώματα σου και τα χρόνια σου… Aκολουθούν το κοίταγμα σου και ακούν το γέλιο σου, σιωπηλά και ηχηρά, αγαπούν τον παλμό σου.

Κι εδώ υπάρχει ο καλλιτέχνης, παρατηρητής και δημιουργός, μορφοποιεί τα βήματα σου σε τελάρα καμβά, πλαισιώνει τις αναμνήσεις σου, αυτά τα βαθιά αποτυπώματα της θρέψης σου, ατενίζουν σαν φάροι το μοναδικό της ύπαρξης σου.

Σας σκιές αφημένες, αντικείμενα ύλης ή διάφανες θάλασσες πρισματικές, που δεν χάνουν το χρώμα τους, δεν σβήνουν, δεν ξεχνάνε, γιατί γίνονται Τέχνη.
Μια Τέχνη – αναγωγή στο παντοτινό και καθάριο·

Στο έργο της Gilda Frumkin, ο άνθρωπος είναι παρών μέσα από το πέρασμα του. Συναντάμε κουπιά, σημαδούρες ή σκοινιά κάβων ριγμένα –βαριές αλυσίδες– που ταξιδεύουν όλα γητεμένα μέσα στον μεταφυσικό ρεαλισμό τους. Η πινελιά εκφράζεται αλλού ιμπρεσσιονιστική, πότε διαστρεβλώνει τον ρεαλισμό της και γίνεται αφαίρεση, ένα εικαστικό περιβάλλον, όπου ο συμβολισμός της εικόνας συναντά τον εξπρεσιονισμό του συναισθήματος και γεννούν μαζί μια πρωτόγνωρη υπαρξιακή κατάσταση· με τον λυρισμό και την καλλιτεχνική ευαισθησία να υπογραμμίζουν την αξία της διαδρομής…

Κι από δω πέρασε ο άνθρωπος… Και έζησε… Και άφησε…

Νικολένα Καλαϊτζάκη,
ιστορικός τέχνης/curator

«Το ανθρώπινο πέρασμα» με συντροφεύει, με παρακινεί, με συμπληρώνει. Ξεκίνησε εδώ και μια δεκαετία από την αγάπη μου για τα αντικείμενα που έβλεπα παρατημένα και ξεχασμένα σε ακτές και όχι μόνο… πράγματα που μου θύμιζαν το μόχθο και τα όνειρα καθημερινών ανθρώπων.

Ο άνθρωπος είναι παντού στα έργα μου… είναι κυρίαρχος παίκτης, πρωταγωνιστής της ζωής και της καθημερινότητάς του… Η ζωγραφική απεικόνιση μέσα από αφαιρετικές ή μη φόρμες μάς οδηγεί σε συναισθήματα που προσαρμόζονται στη διάθεση της στιγμής.

Αγαπώ το κάθε λεπτό που βρίσκομαι παρέα με τη ζωγραφική μου. Ευλογημένες εκείνες οι ώρες! Κορύφωση συναισθημάτων όταν μπορεί αυτή καθαυτή η τέχνη να μοιράζεται και να γεννά συναισθήματα… Τότε είναι ζωντανή, και ζω και εγώ μέσα απ’ αυτήν. Συνεχής επιθυμία και προσπάθειά μου είναι τα θέματά μου να αφήνουν ίχνη που μαρτυρούν το πέρασμα της ζωής.

―Γκίλντα Φρούμκιν

169

Έργα

error: Content is protected !!